Lutka Kitap

Boşnaklar, toplama kampları veya diğer nezarethanelerdeki mağdurlar, ulusal, etnik ve dini kökenlerine göre seçilmişlerdi. “Erkeklerin hapsedilmeleri kararının alınmasının altında yatan tek şahsi nitelikleri Sırp olmamalarıydı” diğer bir ifadeyle “sırf Müslüman olmalarıydı”.

Mezarlarda bulunan el ve ayak bağları, göz bantları ve kıyafetler, öldürme yöntemine (hemen yakınından) ve soykırım kurbanlarının ne kadar savunmasız olduklarına işaret ederken, mağdurların sivil olduğunu da teyit etmektedir. Parçalanmış vücutlar, cenazelerin bir mezardan diğerine nakledildiğine delalet etmektedir. Aralarında birkaç kilometreden fazla mesafe olan iki, üç, dört hatta beş farklı mezarda aynı vücuda ait parçalar bulunabiliyordu.

''İyi kızlar, kötü adamları sever!'' Hepimiz masallardaki aşkı istiyorduk; fakat payımıza masum görünen kötülere aldanmak düştü. Her Leyla'ya bir Mecnun, her Aslı'ya bir Kerem ve her Şirin'e bir Ferhat düşerken bizim şansımıza da kötü adamlar düşmüştü. Şeytan kılık değiştirip insanları kandırıyordu. Erkek ise; karakter değiştirip iyi kalpli kızları... Sizce hangisi daha çok yanmayı hak ediyordu? Peki ya ışıktan önce son bir tövbe şansınız olsaydı ne yapardınız? Üzdünüz beyler! Hem de çok üzdünüz! Sizi hiç sevmeyen kızlar için saçlarını süpürge eden kızları üzdünüz! Pahalı restoranları seven kızlar için evde size elleriyle sarma saran kızları üzdünüz! Aşık olamadınız üzdünüz, acı çektiğiniz üzdünüz, unutmak için üzdünüz! Fakat unuttunuz! Hiçbir günahın karşılıksız kalmayacağını unuttunuz. Siz, üzdüğünüz kızların vebali sizi asla bulamaz mı sanmıştınız? Yanıldınız beyler! İlahi adalet sizin gibiler için mahşeri bekleyemezdi. Ne demişti Hz. Mevlana: ''Ya kırdığın gönlü Allah seviyorsa?'' Şimdi sıra size geldi! Artık o üzdüğünüz kızlarla hesaplaşma vakti!

Dünya oldukça sahteydi ve yeteri kadar gerçekti. Zaman tam anlamıyla eğlence zamanıydı. Artık zamanı gelmişti. Bir çıkış yolu yok mu? dedi insan. Ardından cevap gecikmedi. Çalılıkların üzerinden Musa ile konuşan Allah, şimdi de Kur’an’ı Kerim ile insana seslendi: Hasbunallah! De ki Allah bize yeter. Aniden yere yığıldı ve ağlamaya başladı insan. Yıllarca gözüne ilişen bir kitabı, ilk defa eline almıştı ve Allah’ı şah damarından bile daha yakınında hissetmişti. Ayağa kalktı ve... Bu kitap, Islam’ı daha iyi analiz etmene yardımcı olmak ve dünya hayatına daha geniş bir perspektiften bakman amacıyla hiçbir izmin penceresinden bakmadan, ona yargılardan uzak bir şekilde tasarlandı.

Kendimizi çok övdük, kendimizle çok övündük. Yanlışlarımızı hep “dış düşmanlara” bağladık. Bunu biraz değiştirmenin zamanı gelmedi mi? Özeleştiri kötü bir şey değil; aksine dozajında olursa mutluluk bile verir. Fertlerin ve milletlerin özgüven kalibresine de gösterge teşkil eder; sağlam karakterlere mahsus bir haslettir. Milletlerin kendileriyle barışık olmalarıyla da ilgilidir. Kendimizi tanımak, DNA örneklerimizi incelemekle elde edilecek bir şey değildir. Bu ancak tarihin ibret aynasında bizi seyretmek ve tarihi oluşlar içinde izlemekle yakalanacak bir bilgidir.

Kusursuzluk, mükemmellik Allah’a mahsustur.

Fertler ve milletler, kusursuz ve mükemmel değildir. Talih ve tarih, hiçbir beşeri oluşa ilelebet zirvede kalma imtiyazı tanımaz. Bizi dibe çeken yanlışlar, başka bir milleti tepeye çıkarır. Bu âlemde cari olan galebe nöbetleşmesidir. Elhasıl; gariptir dünya, hayat da öyledir. Bir tahterevallidir.

“Ya Rabbi! Senden sağlık, sıhhat ve afiyet diliyorum. Emanete hıyanet etmemek, güzel ahlak ve kaderden razı olmak istiyorum. Ey merhamet sahiplerinin içinde en merhametlisi! Merhametin hakkı için, bunları bana nasip et!”

Hadis-i şerifte “İlim ikidir: Beden bilgisi, din bilgisi,” buyruldu. Yani “İlimler içinde en lüzumlusu, ruhu koruyan din bilgisi ve bedeni koruyan sağlık bilgisidir.” buyurarak, her şeyden önce, ruhun ve bedenin zindeliğine çalışmak gerektiğini emretti. İslamiyet; beden bilgisini, din bilgisinden önce öğrenmeyi emrediyor. Çünkü bütün iyilikler, bedenin sağlam olması ile yapılabilir.

“Şu beş şey gelmeden, beş şeyin kıymetini bil: Ölüm gelmeden hayatının, hastalık gelmeden sağlığının, meşguliyet gelmeden boş vaktinin, ihtiyarlık gelmeden gençliğinin, fakirlik gelmeden zenginliğin...”