Pınar Yayınları

İçindekiler

• 15 Temmuz’dan 2023’e Köprü Kurmak
  Recep Tayyip Erdoğan
• "Cumhurbaşkanımızın Büyük Cesareti ve Kararlılığı; Milletimizin Cesaretiyle Birleşti"
  Prof. Dr. Numan Kurtulmuş
• 15 Temmuz’a Bakmak: Militan Laikliğe Serenat
  Abdurrahman Babacan
• 15 Temmuz Direnişi ve Türkiye Demokrasisi
  Atilla Yayla
• Türkiye Siyasi Hayatında 15 Temmuz Darbe Girişimi
  Bekir Berat Özipek
• Küresel Sistem ve 15 Temmuz Darbe Girişimi
  Berdal Aral
• Bir Kült Cemaati Olarak FETÖ ve Grup Kimliğinin İnşası
  Hilmi Demir
• “Darbe Geleneğimiz”in Teolojik-Politik Analizi
  Mustafa Öztürk
• 15 Temmuz’a Giden Sürecin Ekonomi Politiği
  Nurullah Gür & Mevlüt Tatlıyer
• Kült Örgütleri Bağlamında Fethullahçı Terör Örgütü (FETÖ): Adanmışlık ve İtaat Davranışının Psikososyal Dinamikleri
  Rifat Serav İlhan
• Demokratik Zeminde Tabanı Eriyenler ve 15 Temmuz Darbe Girişiminin Sebepleri
  Şener Aktürk
• Türkiye’de Modernleşme: Demokrasi Açığı ve Ordunun Rolü
  Vahap Coşkun
• Küresel Minotauros’a Direnen Türkiye ve Askeri Darbeler
  Yusuf Alabarda

“Yedi asır önce
Derin bir vadiden
Yedi beyaz güvercin havalanır
Ve karlarla kaplı
Yüce bir dağın doruğuna doğru kanat çırparlar.
Kuşları temaşa eden yedi adamdan biri
‘Ben yedinci güvercinin kanadında
Siyah bir nokta görüyorum.’
Der.
Bugün
O vadide yaşayan insanlar
Evvel zaman içinde
Karlarla kaplı
Bir dağın doruğuna doğru havalanan
Yedi siyah güvercini
Anlatıp dururlar.”

- Halil Cibran

Tarih, üzerinde yükselen anlatıların kaynağının nüfuz ve iktidar alanına göre yazılır, öyle kodlanır, öyle anlatılır. Bu aynı zamanda bir egemenlik normu üreten en büyük ‘meşrulaştırıcı’ güçtür. Egemenlerin yazdığı tarihte 15 Temmuz bir siyah güvercin hikâyesine de bu yüzden pekâlâ dönüşebilir. Emperyalizmin, sömürgeciliğin, şiddetin ve yozlaşmanın tarihi bir beyaz güvercin hikâyesine nasıl dönüşebiliyorsa, nasıl dönüştürülebiliyorsa…

15 Temmuz, Türkiye’nin uzun zamandır içerisinden geçtiği ve geçmeyi sürdüreceği bir akışın neresine, hangi anlamıyla oturuyor? 15 Temmuz Geçmiş Gelecek kitabındaki makalelerle, farklı konu ve boyutlarıyla cevabı aranan temel soru bu… Hepsi birbirinden değerli metinlerdeki çeşitlilik ve derinlik birbirini tamamlayıp bütünlüyor. Psikoloji… Psikososyoloji… Kült örgütlenme yapısı… Örgüt aklı inşası… Teoloji-politik zemin… Ekonomi-politik çerçeve… Küresel siyaset… Din-siyaset ilişkisi… Demokratikleşme… Darbe ve siyasal sosyoloji… Ordu-siyaset ilişkisi… TSK’nın yapısal dönüşümü…

Abdurrahman Babacan’ın hazırladığı kitaba Atilla Yayla, Bekir Berat Özipek, Berdal Aral, Hilmi Demir, Mustafa Öztürk, Nurullah Gür, Mevlüt Tatlıyer, Rifat Serav İlhan, Şener Aktürk, Vahap Coşkun, Yusuf Alabarda yazılarıyla katkıda bulundu.

Kur’an-ı Kerim’i yaklaşık onar ayetlik bölümler yani aşr-ı şerifler halinde öğrenip yaşamak Peygamber Efendimizin (s.a.) ve onun kutlu ashabının uygulamalarındandır. Bundan dolayı biz, aşır aşır Kur’an dersleri yapmaya karar verdik. Kur’an’ı aşır aşır işlerken; elimizin ulaştığı belli başlı tefsirlerden istifade ile notlar hazırladık. Elbette çalışmamızda sadece bilgi aktarımını değil, ilahi mesajı günlük hayata taşımanın ve hayatın her ânını ve alanını ona göre şekillendirmenin imkânlarını aradık. Rabbim, Kur’an’ın hayat verici ilkelerini hayata hâkim kılmayı nasip etsin.

Şüphesiz bir peygamber için en zor iş peygamberliğini kabul ettirmektir. Nitekim birçok ayette tenkitlerin sıklıkla peygamberlik kurumuna yöneltildiği ve pey­gamberlerin yalancılıkla suçlandığı bildirilmiş; onların gerçek peygamber olduğu­na dair akli, mucizevi deliller açıklanmış; buna rağmen yalanlamakta di­renenler eleştirilerek felaketlere uğradıkları, ahirette de azaba uğrayacakları ha­ber verilmiştir. Şurası açık ki peygamberler ve onlara karşı çıkanlar arasındaki amansız mücadele çağları aşan bir boyut kazanır… Abdullah Yıldız, Tevhid ve Risalet kitabında Kur’an kıssalarını, dolayısıyla da peygamberlerin mücadelesini daha yoğun bir şekilde anlatıyor. İlahi mesajların farklı vakitlerde, farklı elçilere gelmesinden de hareketle tevhid mücadelesinin evrensel ilkelerine vurgu yaparak bu ilkeleri çağa taşımayı öneriyor.

İlahi mesajlardan uzaklaşan kavimlere karşı tek başına ayakta duran peygamberlerin çarpıcı mücadelesi dâhil olmak üzere pek çok kıssayı ele alan Tevhid ve Risalet, Kur’an’ın temel konusu olan tevhid ve peygamber kıssaları hakkında, somut ve berrak bir çerçeve sunuyor.

Kur’an-ı Kerim’i yaklaşık onar ayetlik bölümler yani aşr-ı şerifler halinde öğrenip yaşamak Peygamber Efendimizin (s.a.) ve onun kutlu ashabının uygulamalarındandır. Bundan dolayı biz, aşır aşır Kur’an dersleri yapmaya karar verdik. Kur’an’ı aşır aşır işlerken; elimizin ulaştığı belli başlı tefsirlerden istifade ile notlar hazırladık. Elbette çalışmamızda sadece bilgi aktarımını değil, ilahi mesajı günlük hayata taşımanın ve hayatın her ânını ve alanını ona göre şekillendirmenin imkânlarını aradık. Rabbim, Kur’an’ın hayat verici ilkelerini hayata hâkim kılmayı nasip etsin.

Allah’a verilen mîsâk/söz; insanlara adaletle davranmayı da içerir: dengesi, sevgi veya düşmanlık sebebiyle bozulmayan; hısımlık, çıkar veya şahsi arzular gibi herhangi bir olgunun etkisinde kalmayan bir adalet anlayışıdır bu. Diğer tüm sebeplerden öte, yalnızca Allah için ayakta tutulan, Allah’ın gözetimi ve kalplerin gizlediklerini bildiğinin şuuruna varılmasından kaynaklanan adalet takva (sakınma) ile bağlantılıdır.  Abdullah Yıldız Takva ve Adalet kitabında Allah’tan korkup-sakınmanın arındırıcı olduğu ve katıksız adaletin ancak bu sayede mümkün olacağı üzerinde duruyor. Zira gizlide ve açıkta vicdana eşlik eden, insanların bilmedikleri durumlarla bile kötülük yapmaya engel olan Allah korkusudur.

Toplum, tepeden tırnağa yolsuzluk dalgasının içine dalmışsa, bu durumda, hayatın tümünde yolsuzluk hâkim bir faktör olarak ortaya çıkar. Hiç şüphesiz burada, küçük çaplı, zararı belirli bir bölge içerisinde dönüp dolaşan, çevreyi pek etkilemeyen ve her toplumda görülebilecek cinsten olan yolsuzluklardan söz edilmiyor. Burada bahsedilen yönetim sisteminin etkilediği her şeye bulaşan büyük çaplı yolsuzluklardır. İşte bu tür yolsuzluk, yani toplumun tümünü çürüten türden bir yolsuzluk, Seyyid Hüseyin El Attas’ın Toplumların Çöküşünde Rüşvet kitabının konusunu oluşturuyor. Yazar, yolsuzlukları yok etme girişimlerinin insan davranışlarını bir bütün olarak ele alma esasına istinat ettirilmesi gerektiğinin altını çiziyor.

Elbette yolsuzluk, son derece karmaşık bir olgu… Bu yüzden bir tek kitabın çizdiği çerçeve içerisinde bütün yönleriyle ele alınabilmesi mümkün değil. El Attas, yolsuzlukla mücadelede kanunî ve idarî tedbirlerin tek başlarına yeterli olmadığını örneklendirerek, bunun ötesinde, yönetici sınıfın tutarlı bir ahlâk anlayışına muhtaç olduğumuzu vurguluyor. Ona göre, ahlâkî bakımdan olgun yeterli sayıda insanın desteği olmaksızın, yolsuzluklarla başa çıkmak için girişilen her çaba sonuçsuz kalmağa mahkûmdur. Yolsuzluk ve rüşvetin çarpıcı bir teşhirini yapan kitap, toplumsal çürümeden nasıl kurtulacağımızın yolunu da gösteriyor.

HDP üzerine ve etrafında kaleme alınan eleştirel yazılar Âdem Palabıyık’ın yıllara dayanan çalışmalarından bir kesit. Kürt meselesinin çözüm süreci çerçevesinde yoğun olarak tartışıldığı yıllarda meseleyi akademik çerçevede ele alan Palabıyık, PKK’nın kurulmasından sonraki gelişmeler, Kürt sorunu, sekülerleşme ve sosyolojik dönüşümler hakkında makaleler yazmış bir isim.

Onun yazılarından oluşan Kürtler, Sol ve Sekülerleşme Kürt meselesi etrafında olup bitenleri sekülerleşme sürecinin tezahürleri zaviyesinden anlamlandırmasıyla farklılaşmakta. Çalışma aynı zamanda HDP’nin izlediği politikalara etki eden aktörleri de eleştiriyor. HDP’nin, kendisine düşen her sivil siyasi sorumlulukta adres olarak Kandil ya da İmralı’yı işaret etmesi sorunun gerçek yanlarını daha iyi görmeyi sağlıyor. Sol ve Kürt hareketinin ilişkisini ihmal etmeden dahası bunu anlamlandırmak için hınç kavramından hareket etmesi de ayrıca önemli.

Adem Palabıyık’ın genel olarak 2000’li yıllardan sonra yaşananları irdelediği Kürtler, Sol ve Sekülerleşme meselenin farklı boyutlarını kuşatan farklı bir kitap.

İslam ve demokrasi konusu yaklaşık yüz elli yıldır İslâm dünyasının Batı karşısında geri kalmasına yol açan gelişmeler üzerine kafa yoran İslamcı düşünürlerin gündeminin mühim bir boyutu. Meşrutiyet devri İslamcılarının ele aldığı meseleler arasında meşveret/şüranın bulunması da esasında bununla bağlantılıdır. 1960 sonrasında ise demokrasi, İslam’a zıt kabul edilmiş Allah’ın hakimiyetimi halka veren bir yönetim şeklinde tanımlanmıştır. Ancak demokrasiye karşı olan bu yaklaşım, 28 Şubat darbesi sonrasında ve özellikle AK Parti döneminde demokrasiyi sahiplenerek müdafaa tavrına dönüşmüştür.

Ahmet Ayhan Koyuncu’nun İslamcılık ve Demokrasi kitabı İslamcıların serencamını demokrasi üzerinden yeniden düşünmeye açılan bir kapı. Demokrasiyi farklı bir şekilde düşünmenin belli başlı hatlarını yeniden kat ediyor. Bu hatların inşasına damga vuran düşünürlere özellikle eğiliyor. Çalışmada, İslamcı aydınlarda demokrasiye ilişkin birbirine zıt görüşlerinin dayanakları ile demokrasinin algılanmasında yaşanan dönüşümlerin sebepleri incelenmiştir. İslamcılık ve Demokrasi, İslamcılığın değişiminin sosyolojik bir yaklaşımla ele alındığı ufuk açıcı bir çalışma.

Türkiye’nin kritik tarihlerinden söz açıldığında 28 Şubat 1997’deki askerî darbe en önemli dönüm noktalarından biri olarak karşımıza çıkar. Bu dönemde başörtüsünün başta üniversiteler olmak üzere kamu kurumlarında yasaklanması, başörtüsünü darbeye karşı direnişin simgesi haline getirdi. Sonraki günlerde her şey daha kötüye gitti. Bu ülkenin sokaklarında dahi yürümek problemli bir hal aldı. Yasak bir dönem için sıradanlaştı, kanıksandı. Herkes kendi adına tercihlerini yaptı ve yazgısının peşine düştü.

Gülşen Özer henüz üniversitede okurken kaleme aldığı Direniş Güncesi kitabında bir dönemin şahitliğini yapıyor. Genellikle önümüzden akıp giden tarihi, bu güncede duyuyor, görüyor ve ona dokunuyorsunuz. “Günlük üzerine uyunmadan yazılmalıdır” denir ya, kitabın bu düstura sımsıkı bağlı kalınarak kaleme alınması onun tarihsel önemini bir kat daha artırıyor. Bu yüzden elbette öznel ve biricik...

İlahi kelamın açık mesajının önüne bir kartopu misali örülen malumatları titizlikle ortaya dökmek, alınması gereken gerçek malumatları bunların içinden ayıklayarak alabilmek İslâmî ilimlerin en önemli gayesidir. Geleneksel bir bakış haline gelerek hak olanı kaplayan karışımların temizlenmesi aynı zamanda İslâmî uyanışın öncelikleri arasında yer alır. Alpay Bozdağ, Âdem’in İki Oğlu: Mitoloji ve Kıssa kitabında hak ile batıl olanı ayırma sürecinde ortaya çıkan sorunları gidermeye çalışıyor. Geleneğin ve tarihsel mirasın tortularını ayıklama işini mitoloji ve kıssa temelinde yapıyor. Bu bağlamda anlama kolaylığı olması için hemen herkesin bir şekilde bilgi sahibi olduğu bir konuyu, Hz. Âdem’in iki oğlu kıssasını esas alıyor.

Alpay Bozdağ bu kitapta Âdem’in iki oğlu ile ilgili yanlış bilgi ve kanaatlerin dökümünü yaptıktan sonra, bu konuda ortalıkta dolaşan hayal mahsulü aktarımlara son verecek, ilahi kelama dayanan güçlü cevaplar getiriyor. Önümüzde bir gereklilik olarak duran ilahi kelamı hakkıyla anlamamızı ve kendimize çekidüzen vermemizi sağlayacak bir kıssa usulü üzerine düşünmeye davet ediyor.

Hanbelî mezhebi içinde farklı bir çizgi oluşturan Necmeddin Tûfî, maslahata riayeti fıkıh usulündeki delillerden biri, hatta muamelat sahasında en muteberi olarak görmüş ve buna bağlı yeni bir içtihat yöntemi teklif etmiştir.

Tûfî’nin İmam Nevevî’nin Kırk Hadis adlı eserinin şerhinde, “Zarar vermek de zarara zararla mukabele etmek de yoktur” hadisinde ortaya koyduğu görüşleri Maslahat Risalesi olarak tanınmıştır. Buradaki bakış açısı hem Hanbelîlerin hem de kendinden önce maslahat-ı mürsele veya istislah prensibinden bahseden usulcülerin görüşlerini aşmıştır. Tûfî’nin maslahat görüşü çağdaşlarından ziyade çağdaş İslâm düşünürlerinin ilgisini çekmiştir. Onun kıymetini teslim etmenin, bereketli fikriyatını keşfetmenin vakti artık gelmiştir. Şurası açık ki, İslâm hukuku ancak Tûfî'nin maslahat anlayışıyla gelişebilir.

İslâmcılığın değişimi, 1990’lı yıllarda da bugün de sıklıkla tartışılıyor. Bu değişim İslâmcılığın bitişi, iflası hatta ölümü gibi negatif değerlendirmelere de neden oldu. İslâmcıların bir kısmının İslâm’ın dinamik bir din olduğu iddiasından hareketle yaşanan değişimin, bir yenilenme olduğunu ileri sürdüğü ise pek dikkate alınmadı. Oysa yeni İslâmcılık kavramlaştırması İslâmcılığın iflası vehmini mesnetsiz kılmak ve bitişe değil yenilenmeye vurgu yapmak için ortaya atılmıştı.

Nazım Maviş, Türk siyasal hayatı ve düşünce tarihi açısından literatüre değerli bir katkı mahiyetindeki İslâmcılığın Değişen Dili kitabında siyasi ve fikri hayatımızın önemli akımlarından İslâmcılığın 1990’lı yıllarda siyasal söyleminde yaşadığı dönüşümü inceliyor. Maviş, çalışmasında demokrasi, sivil toplum, laiklik, çoğulculuk başta olmak üzere yeni İslâmcılığın siyasal dilinin kuruluşuna yön veren kavramları analiz ediyor. Bu yönüyle kitap, İslâmcılığın 1970-1990 yılları ile 1990’lı yıllar sonrasında yaşadığı farklılaşmalar arasında, hem sancılı hem de verimli bir salınım. Şurası son derece açık: 1990’lı yıllarda İslâmcılığın siyasal söyleminde yaşanan değişim büyük oranda içselleştirildi. Kitap, 1990’lı yılların siyasal söylemini Yeni Zemin, Bilgi ve Hikmet, Sözleşme, Tezkire gibi İslâmcı dergileri merkeze alarak incelemesi bakımından da hayli önemli. Dahası bundan sonraki yıllarda da İslâmcılığın siyasal söyleminin alacağı şekil açısından ipuçları vereceği için başlı başına değerli.

Bu incelemede, İslam hukukunun en çok tartışılan konuları arasında yer alan miras hukuku değerlendirilmektedir. Abdüsselam Arı, İslam Miras Hukuku çalışmasında konuyu bir uzman gözüyle irdeliyor. Kitapta önce İslam miras hukuku tanımlanarak oluşum süreci kısaca ele alınıyor. Sonra İslam miras hukuku hakkında genel bilgiler veriliyor ve miras problemlerinin çözümü üzerinde duruluyor. Ardından varisler ve payları detaylıca irdelenerek İslâm miras hukukunun tashîh, münâsaha ve hacb gibi önemli meseleleri ortaya konuluyor.

Zengin kaynakçası ve örnekleriyle İslam Miras Hukuku alanında bir kilometre taşı hüviyetinde. Kitapta İslam miras hukukunun tarihçesi yanında hükümleri delilleriyle birlikte ele alınmakta. Çalışma örnek miras sorunlarının tereddüde mahal bırakmayacak bir yöntemle nasıl çözüleceğini göstererek İslâm miras hukukunun arka planını netleştiriyor. Hem kapsamı hem anlaşılır diliyle, İslam miras hukuku ile ilgilenenlere yardımcı olacak bir kitap...

Hepimiz gâvur kıyafetine bürünmeyelim diye yazdığı bir risaleciğin yayınlanmasından çok sonra çıkan Şapka Kanunu’na muhalefet ettiği iddasıyla idam edilen ve hâlâ iadei itibardan mahrum bırakılan İskilipli Âtıf Hoca...

Sağın tartışmasız sancağı muamelesi görmeye devam ettiği hâlde siyasi mürailiğin tem-silcisi Ahmet Hamdi Tanpınar...

Sıradan bir bakışla bile çizgidışılığı tescillenebilecek; deruni müziğin, suntursuz hicvin, can yakıcı sahiciliğin ve esamisi kalmamış dostluğun simgesi çizgilerüstü karakter Ney-zen Tevfik...

Kendi döneminde yetenek vadeden genç kabul edilirken Çehov’dan hikâye çalmakta beis görmediği anlaşılınca ademe mahkûm edilen parlak yazar adayı Şahap Sıtkı...

Veli dediğimizde gözümüzün önünde canlanan aksakallı, sarıklı, cübbeli, içi boşaltılmış imgeye inat, tam anlamıyla bizim gibi görünen bir zamane ermişi Fethi Gemuhluoğlu...

İnsanın hakikatinin ancak olağanüstü durumlarda tecelli edebileceğini kanıtlarcasına hal-kını yokoluştan kurtaran ahlâk ve dava abidesi Aliya İzzetbegoviç...

Çağdaşlaşma döneminin parmakla gösterilen ilk burjuva ailesinde yabancı mürebbiyeler elinde Batılı değerlere göre büyütülme adına hasta edilen Cumhuriyet neslinin mümtaz şahsiyeti Ayşe Şasa...

Ve Sezai Karakoç, Teoman Duralı, Ayhan Işık, Kâzım Karabekir, Namık Kemal, İsmail Kara, Nurullah Ataç, Ahmet Uluçay, Rauf Orbay ve İlhâmi Çiçek gibi farklı meslek ve meşreplerdeki şahsiyetlerin nesnel malzemeyle örülü öznel portreleri...

Caferîlik mezhebinin dördüncü delili aklı ve onun getirdiği açılım-lara odaklanarak bir araştırma yapmak ve bunu Sünnî mezheplerin dörtlü delil sistemindeki dördüncü delilleri ile mukayeseli olarak ele almak hayli çaba gerektiriyor.  Sefa Atik,  Sünnîliğin İzinde adını ta-şıyan elinizdeki kitapta, bu amaçtan hareketle usul-fürû denklemini kurarak aklın nereye tekabül ettiğini belirlemeye çalışıyor.  Dahası bu tekabülün Sünnî fıkıh mezheplerindeki yerini de işaret ediyor.

Kitapta, önce Caferî fıkıh usulünün teşekkül öncesinde akıl delili,  sonra usulün teşekkülü döneminde akıl delili ve akıl deliline verilen re-aksiyon bağlamında usulî-ahbarî ilişkisi ve sebepleri ele alınıyor. Daha sonra, usulün tekâmül döneminde akıl delili, ardından da akıl delili bağlamında Caferî-Sünnî usulünün mukayesesi ile birlikte nihayetinde akıl delilinin fürû fıkıhtaki yeri tespit ediliyor. Sünnîliğin İzinde, akıl deliline ilişkin kapsamın sadece Sünnî geleneğe mahsus olmayıp  Ca-ferîlîk’te de izinin sürülebileceğine dikkat çekiyor. Usulünün oluşması geç döneme tekabül eden Caferî fıkhı ele aldığı aklî konular bağlamın-da orijinallikten uzaktır. Bu anlamda yer yer kronolojik olarak kendi-lerinden önceki fıkıh usulü eserlerinden uyarlama yapıldığı göze çarp-maktadır. Bu titiz çalışma,  Caferîliğin usul ve fürûunun teşekkülünde aklın rolünü ele almayı denemesiyle önemli.

Hâsılı  usul meseleleri arasında gezinen Sünnîliğin İzinde,  Caferî kaynaklarda ortaya konan akıl delilinin kapsamlı bir tahlilini yapıyor. Caferî  fıkıh usulünün doğuşunu ve gelişimini oldukça çarpıcı bir ana-lize tabi tutan bu araştırma,  bu mezhebin akılla ilişkisini anlamak için önemli bir başvuru kaynağı.

Seyyid Kutub, edebiyattan siyasete, tefsirden Batı algısına kadar çağdaş İslam düşüncesinin birçok alanını derinden etkileyen, son yüzyıla damgasını vurmuş sembol isimlerden biri. İslam·, yirminci yüzyıl dünya gündemine yeniden, farklı bir dil ve üslupla sunan Seyyid Kutub'un mücadelesi İslam aleminde yeniden bir silkinme yarattı. Buna karşın Batı'nın gözünde bilhassa Sovyet blokunun çöküşü sonrası ciddi bir tehdit unsuru olarak da görüldü. Yasin Aktay'ın derlediği Seyyid Kutub: Siyasal Teoloji, Fıkıh ve Tarihsellik adlı kitap, Seyyid Kutub ve eseri üzerine tekrar düşünmeyi sağlamak üzere hazırlanan bir çalışma.

Seyyid Kutub'un eserlerindeki temel meseleleri çeşitli başlıklar ve temalar altında inceleyen makaleler Seyyid Kutub'u daha yakından tanımayı, düşüncede ve pratikte Müslümanlar üzerinde bıraktığı etkiyi anlayabilmeyi sağlıyor. Onun temel kavramlarını hem İslamcı gözüyle gerek savunu gerek özeleştiri zemininden okumayı, hem de Kutub'un düşüncesinin Batı düşüncesinde hangi izleklere uğradığını takip etme imkanı sunuyor. Eleştirel metinleri de içeren derleme Kutub'un etkisi üzerinde nasıl bir değerlendirme veya algı çeşitliliğinin revaçta olduğunu göstermeyi başarmasıyla da öne çıkıyor.

Şurası açıktır ki İslam alemi artık neyin İslam olmadığına dair kanaatimizce kolay sorunun yerini neyin İslam olduğu zor sorusuyla karşı karşıyadır. Önümüzdeki esas soru şudur: Müslümanlar dünyaya ne sunuyor? Bunu ciddiyetle ele almak Müslümanların aynı zamanda neyin İslam dışı olduğuna dair önceki varsayımlarını da yeniden gözden geçirmelerini zaruri kılacaktır. Hiç şüphesiz Seyyid Kutub'un ve teorik-pratik mirasının açık fikirlilikle tartışılması bu iki sorunun tutarlı bir bütünlük kazanmasında merkezi önemdedir. Elinizdeki çalışma bu minvaldeki tartışmaların olanca şiddetiyle devam ettiği günümüzde bu çabaya mütevazı bir katkı niteliğindedir.

Missouri Gemisi İstanbul'a demirlediğinde takvim yaprakları 5 Nisan 1946 Cuma gününü gösteriyordu. İkinci Dünya Savaşı bitimindeki bu kritik tarih, Cumhuriyet Türkiye'sinin kaderini şekillendirecek gelişmelerin başlangıcıydı. Mecliste yapılan konuşmalar ve gazetelerde yayımlanan yazılar ABD'nin Türkiye'de sempatiyle anıldığını, iyiliksever, koruyucu ve kurtarıcı bir imgeyle baş tacı edildiğini hatta kutsandığını gösteriyordu. Başbakan Şükrü Saraçoğlu için ABD "Dünyanın en mükemmel çocuğu" idi. CHP vekili Muhittin Baha Pars Amerikan Başkanı Roosevelt için "Peygamber gibi temiz ve kusursuz" nitelemesinde bulunmuştu. Celal Bayar ise Türkiye için NATO'nun "imanlı bir uzvu" diyordu. Türkiye'nin siyasal ve kültürel elitine hakim olan bu duygusal atmosfer yaklaşık yirmi yıl boyunca devam etti. 5 Haziran 1964 günü ABD Başkanı Lyndon Johnson tarafından İsmet İnönü'ye yazılan mektup, Türkiye'deki yerleşik Amerikan romantizmini sarstı. O günden sonra Türkiye ABD ilişkileri hiç bir zaman 1950'lerdeki altın yıllarına dönemese de, ABD'nin Türkiye üzerindeki belirleyici etkisi devam etti.

Mücahit Gültekin, Türkiye-ABD İlişkilerinin Psikolojisi kitabında ABD'nin Türkiye'ye askeri/siyasi/ekonomik ve kültürel anlamda yerleştiği yıllarda iki ülke arasında yaşanan olaylardan yola çıkarak, bu ilişkinin psikolojik dinamiklerini etraflı bir şekilde ortaya koyuyor. Kitap temelde şu sorulara cevap aramaktadır: ABD Türkiye'ye nasıl bu kadar kolay yerleşebilmiştir? Kendi aralarında kıyasıya rekabet eden partiler ABD söz konusu olduğunda nasıl görüş birliği içinde olabilmektedir? Türkiye Ermeni meselesi, Küba Krizi, Kıbrıs ve terör meselesi gibi hayati konularda çatıştığında bile niçin ABD'yle birlikte hareket etmeye devam etmektedir? Türkiye ABD'nin çıkarlarına zarar verdiğini anladıktan sonra bile niçin ABD'den vazgeçememekte, bu ilişki her defasında güncellenip, güçlenmektedir? Bu yönüyle kitap, zengin bir malzemeyi analitik çerçeve içinde kullanan ve siyaset psikolojisi alanının hakkını veren değerli bir çalışma.