Kapıların ardında mahkûm kaldı yalnızlık, Kanatları kırık, tükenmiş bir sevda… Uykusu kaçmış masum bir çocuğun yüzü üşüyordu. Karanlıkta yavaş yavaş eriyen bir mum, Eceli gelmiş bir sevda gibi…
Gün batımı bütün kızıllığıyla gecenin karanlığına sarılıyor, Ölüm başı kırmızı duvaklı bir gelin gibi Kapımızın ucunda ha gitti ha gidecek… Uzak dağlarda kardelenler açarken Bizsiz hüzünlü bir sevda ağıt yakıyor ardımızda…
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
