Tekir'İn bir yavrusu olmuştu. Adını Karagölge koydular. Karagölge yaramazlıklaryla annesini bıktırmıştı. Yine bir gün, komşuların sütünü izinsiz içti. Annesi kızınca Karagölge evden kaçtı. Yolda kendi kendine söyleniyordu:
- Bıktım annemin bana karışmasından. Ben büyüdüm. Kimseye ihtiyacım yok. Artık kendi hayatımı yaşayacağım. Kimse bana karışamayacak.
Bu şekilde söylenerek ormana geldi. Ormana girer girmez bir ses duydu:
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
