Kitabı övmeye dışından başlamak isterim. Şahane bir kapak, içinde insanı mutlu eden çizimler, bir kartpostal, bir ayraç. Görsel olarak bir şölen yapmış yayınevi. Zehra Aksu Yılmazer’in çevirisi de oldukça incelikli. Zira kitapta hem şiirler hem denemeler ve hikâyeler var. Bu çevirmenin işini zorlaştıran bir şeydir. Her tür kendi içinde uzmanlık ister. Bunu özellikle takdir etmek gerek. Gelelim kitaba… Ağaçlarla ilgili edebi anlamda konuşunca galiba ister istemez bir sekinet geliyor metne. Huzurlu, nahif ve samimi bir atmosferi var. Yemyeşil bir kitap tabiri caizse… Ağaçların sesine kulak vermemiz için bizi dürtüyor. Bakmadığımız açılar veriyor yahut da bakıp bakıp bir türlü göremediğimiz açılar. Kitabın sonunda çok güzel bir kaynakça var, içindeki eserlerin derlendiği kaynaklara ulaşabiliyorsunuz. Her açıdan güzel çalışılmış, Hesse’nin namına yaraşır bir derleme olmuş.