Gözlerin vardı; gece mavisi mi desem ya da menekşe bakış!, mı? Sahi ne renkti bana bakan hülya!, bakışların... Hele o gece esrarengiz bakışları attın ya yüreğim yerinden çıkacak sandım. Ey sevgili sen nereden öğrendin böyle bakmayı, o bakışlar var ya gece mavisinin en derini. Menekşenin en hülyalısı, bakışlar alevsiz yakıyorken yüreğimi.. Gittin ya sevdiğim o günden beri ben bende değilim... Ne gelebildim ne kalabildim. Söyle sevgili hiç mi ihtimal yok bende kalman için. Oysa ben sendeyim... Sevinçlerse; hep hüzünlerde kaldı.
Size en iyi deneyimi sunmak için web sitemizde çerezler kullanılmaktadır. Çerezler, sunmuş olduğumuz hizmetlerin size özel ve tercihlerinize göre kişiselleştirilmiş içerikler olarak sunulmasına imkan tanır. Çerez Politika'mızı inceleyerek çerezler hakkında daha fazla bilgi alabilirsiniz.
